Danau Segara Anak is een vulkanisch meer gevormd in de krater van Mount Rinjani op meer dan 2.000 meter boven het zeeniveau. Het meer strekt zich uit over 11 vierkante kilometer area en is tot 230 meter diep. Danau Segara Anak ligt aan de westelijke kant van Mount Rinjani bij het dorp Lawang Sembalun op Lombok, in oost Indonesië. Dit wonderbaarlijke meer met blauwe kleuren, Segara Anak wordt ook wel genoemd: Klein Zee.
De trektocht van het Senaru dorp door de krater naar Danau Segara Anak duurt twee dagen en 2 nachten. Het begint met een tocht door het weelderige tropische regenwoud en klim naar de rand van de krater. De trektocht naar de rand van Senaru is uitdagend. Het klimmen op steil gebied en hoge kliffen maar de vermoeidheid wordt wel uitbetaald met een adembenemende panoramisch uitzicht op de zonsondergang op Mount Rinjani, Bali en de Gili eilanden aan de horizon en de prachtige blauwe wateren van Segara Anak glinsteren honderden meters beneden u. Het gebied bij de krater is een populaire plek om te kamperen voor toeristen van binnen en buitenland om de nacht door te brengen. Het is verstandig om de wekker op te zetten in de ochtend zodat u de pracht van de ochtendschemer bovenop Rinjani niet gaat missen. Vanaf de rand van de krater is het een scherpe daling van ongeveer 600 meters naar Danau Segara Anak.
Een deel van Segara Anak stroomt naar beneden door een steile ravijn en vormt als een grote waterval en een aantal kleinere watervallen. Er zijn vier natuurlijke warmwaterbronnen in het meer die waarvan wordt gezegd dat het magische genezende krachten heeft en velen mensen maken de trektocht voor medicatie bedoelingen.
Ondanks de hoge hoogte, is het niet zo zo koud als u zou denken om een duikje te nemen in het water. Met 2.020 meters boven de zeeniveau is het wateroppervlak van het meer ongewoon warm voor zijn hoogteligging. Het is ongeveer 20-22 graden celsius en dat is boven de “kamertemperatuur” van de bergen waar het meestal ongeveer 14 -15 graden celsius is.
Tussen 2008 en 2009, voerden de wetenschappers van het Volcanology and Geological Hazard Mitigation en ook de Universite Libre de Bruxelles een geochemische en thermodynamische studie uit van Segara Anak. De testen toonde een aantal lekken aan in het vulkanische systeem van Gunung Baru; de kegel in de midden van het meer. Door deze lekken uit de magmakamer sijpelen een grote voorraad van warmwater door naar Segara Anak en daarmee een directe relatie tussen de vulkanische activiteit en de hoge temperatuur van het meer. De geochemische composities van het warmwater bestaat uit een aantal elementen zoals chloride, natrium, kalium en sulfaat. Hoewel rijk aan elementen, wordt het chemische gehalte dunner vanwege regenwater dat het meer binnenkomt. Segara Anak verzorgt een hele goede circulatie en daarvoor het niet gevaarlijk voor het leven.
De circulatie van het water meer gebeurt wanneer de dichtheid van het wateroppervlakte hoger is dan de bodem. Regenwater heeft een hogere dichtheid dan de hydrothermale water en vandaar dat het naar beneden stroomt, terwijl de hydrothermale wateren omhoog gaan. Dit doorlopende proces levert goed water en maakt het zuurniveau water van het meer neutraal. Het is geschikt voor kweken van vis.
De vulkanologische wetenschappers van de Directorate of Geology (London) onderzochten het meer en hebben advies gegeven voor het kweken van vis in 1969. Tegelijkertijd, waren er toen geen vissen in Segara Anak. In 1985 begon de overheid van de provincie Nusa Tenggara Barat eindelijk met een viskwekerij in het meer. De vissen groeiden snel en nu is het meer thuis voor miljoenen tilapia en karper, en dat maakt Segara Anak niet alleen een populaire plek voor vissen maar ook om geld te verdienen voor de lokale mensen in de omgeving.
In de jaren tachtig leefden wilde dieren in de omgeving van Segara anak. De ruigpoothoender, neushoornvogel en blaffende reeën florereerde rond het meer. Verschillende soorten apen waren in de bossen te vinden, waaronder de zeldzame javaanse langoer en de kuifmakaak, en ze zijn oorspronkelijk uit Indonesië. Maar door menselijke interventie werd de ecologie van het meer veranderd. Door meer en meer mensen die de berg beklimmen en naar het meer gaan, maakte dat de dieren verdwenen. In eerste instantie kwamen mensen om te vissen en vervolgens te jagen op de ruigpoothoender daarna op reeën. Tegenwoordig zijn er maar een aantal hoenders gebleven en de reeën zijn niet meer te vinden. Het is ingeschat dat er nog maar ongeveer honderd overgebleven zijn.
Sind 1998 staat een afbeelding van Danau Anak Segara op het tienduizend rupiah biljet.
Zoals andere kratermeren over de wereld heen, was Danau Segara Anak geboren uit een ruw verleden, viert een briljant heden, en heeft een potentie om naar een catastrofische toekomst te leiden. Maar toch zijn wij nog gefascineerd door zijn oorsprong, zijn pracht en zijn unieke bestaan.
